In de vele boeken die hij (= Joseph Campbell) geschreven heeft,
staat steeds één onderwerp centraal: de mythe! Nu zijn van oudsher ‘initiatie´
en ´mythe´ zeer nauw verbonden geweest. Aan de ene kant hebben vele (alle?)
mythen wezenlijk initiatie tot onderwerp, aan de andere kant is de initiatie
dikwijls (altijd?) de ritualisering van een mythe. Campbell wijst ons enerzijds
steeds weer op de doodlopende wegen wanneer we de eeuwenoude mythen willen
actualiseren, anderzijds laat hij zien hoe bijvoorbeeld de christelijke kerken
de eeuwen door juist hun bestaansgrond ontleenden aan de initiatie in de mythe.
Dr. Tjeu van den Berk, Mystagogie, p. 24
47
Waar de poëzie van de mythe wordt geïnterpreteerd als biografie,
geschiedenis of wetenschap, daar wordt zij gedood. De levende beelden worden
tot schimmige feiten uit een ver verleden en verre streken. Bovendien is het
nooit moeilijk aan te tonen dat mythologie als wetenschap, als
geschiedschrijving nonsens is. Wanneer een beschaving zijn mythologie op die
manier begint te interpreteren wijkt het leven eruit; tempels worden musea en
de verbinding tussen de twee perspectieven gaat verloren. Een dergelijke vloek
heeft ongetwijfeld de bijbel en een groot deel van de christelijke religie
getroffen.
J. Campbell, geciteerd in
Dr. Tjeu
van den Berk, Mystagogie, p. 24
Er is geen kloof tussen het geluk van de mens en de plannen van God.
Het ontdekken dat die kloof niet bestaat, het beleven van deze vereenzelviging
is de werkelijke beloning van het godsdienstig leven.
Abraham Joshua Heschel God zoekt de mens, p.333
We moeten vriendelijkheid geven om goedheid te verwerven. We moeten
het goede doen om het heilige te bereiken.
Abraham Joshua Heschel God zoekt de mens, p. 335
Men spreekt wel over ‘Harer Majesteits Marine’ en over ‘Harer
Majesteits regering’, maar nooit over ‘Harer Majesteits schuld.
Heinrich Heine
