De dichter krijgt zijn beelden, de apotheker zijn medicijnen, de quantumfysicus, die in zijn werktijd quantumantwoorden krijgt op quantumvragen, kan zich daarbuiten toch blijven verlaten op de zintuigen waarmee hij geboren is en in een Newtoniaanse wereld de trein van vijf uur twintig halen. Juist die gevoeglijkheid maakt de werkelijkheid zo geheimzinnig, en dat die woningen van beelden en symbolen niet helemaal op zand zijn gebouwd komt alleen doordat we voor een deel ook zelf tot de werkelijkheid behoren. Voor een raadselachtig deel, uiteraard, en even onbereikbaar en toch dichtbij als een droom, waarvan, na het wakker worden, een begrip dat ongeveer gelijk te stellen is met het vage en voorlopige begrip instinct dat we voor niet-menselijke beesten gebruiken.

Frans Kellendonk, Het complete werk, p. 851

Geciteerd in en gecursiveerd door: Tjeu van den Berk, Het mysterie van de hersenstam, p. 28

Onthoud van deze dingen

dat wat je dient te vergeten

en van het onbenoembare de roepnaam

   en het zingen vooral ook het zingen

het zingen van de adem in het lichaam

want er is geen stem dan de adem

Ellen Warmond

Geciteerd in: Tjeu van den Berk, Het mysterie van de hersenstam, p. 74